Dzisiaj chciałabym się z Tobą podzielić jednym zdaniem z Pisma Św, które jest dla mnie niesamowicie ważne i znaczy naprawdę dużo. To od zawsze był MÓJ cytat z Pisma, po prostu stary jak świat ale cały czas mega istotny. Dziś trochę inaczej ze względu na mój "stan psychiczny" i wieczorne przemyślenia.
"Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" Flp 4,13
Strasznie się boję co będzie jutro, w sumie to nie jutro, ale dalej. Co będzie jak skończę szkołę. Co dalej. I nie chodzi tu o to, że boję się bo nie wiem gdzie iść. Mniej więcej wiem, a bardziej rozeznaję... Ale kwestia jest tego, że boję się zostawiać to co kocham, boję się pójść tam, gdzie nie wiem co mnie czeka, taki skok w ciemność. Nie umiem wierzyć, za wiele mam obaw na ten temat. Najbardziej boję się, że stracę tych, których kocham najmocniej, że wyjeżdżając zostawię tych, którzy stanowią moje życie albo, że wyjadą Ci, którzy stanowią drugą część mojego życia, że będziemy widzieć się dwa razy na rok i wszystko się posypie. Takie są moje obawy. I jestem pewna, że Ty również je masz, naturalnie może nie w tym temacie, chociaż może też, ale w jakimkolwiek innym. Każdy z nas czegoś się boi. I może to i ciężkie, ale te słowa z Pisma są odpowiedzią.
On nas umacnia. Z nim możemy wszystko i nie stracimy nic, bo z Nim nie ma rzeczy niemożliwych. Zrobi wszystko bylebyśmy byli szczęśliwi. To Jego cel. Dlatego nie bój się skoczyć w wiarę. Bo wiara to skok w ciemność... Ale w ramiona Kogoś, Kto Cię przytuli.
PAX!
